การขอรับใบอนุญาตประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว (FBL)

การขอสิทธิให้ชาวต่างชาติเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัท หรือถือหุ้น 100% นั้น จะต้องยื่นขออนุญาตตามพระราชบัญญัติการขอรับใบอนุญาตประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ.2542

พระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว

คือ กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินธุรกิจในประเทศไทย มีการตั้งขึ้นเพื่อสงวนสิทธิ์ในการประกอบธุรกิจบางประเภทให้สำหรับคนไทยเท่านั้น เพื่อปกป้องผลประโยชน์ของคนไทย โดยรัฐบาลไทยได้ออกพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าวปี พ.ศ. 2542 ซึ่งจะจำกัดประเภทกิจกรรมธุรกิจที่บริษัทต่างชาติสามารถประกอบได้

คำจำกัดความของ "คนต่างด้าว"

ตามกำหนดของพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว

1. บุคคลธรรมดาที่ไม่ถือสัญชาติไทย

คือมนุษย์ทั้งปวงจะเป็นหญิง ชาย เด็ก คนชรา หรือเป็นผู้บกพร่องในความสามารถหรือเป็นคนวิกลจริตอย่างใดก็ตามคนวิกลจริตอย่างใดก็ตามถือเป็นบุคคลธรรมดาทั้งสิ้น ตามประมวลกฎหมาย แต่ไม่ได้ถือสัญชาติไทย

2. นิติบุคคลที่ไม่ได้จดทะเบียนในประเทศไทย

กลุ่มบุคคล หรือองค์กร เป็นต้น ที่ร่วมกันดำเนินกิจการอันใดอันหนึ่ง แล้วก่อตั้งเป็นนิติบุคคลตามวิธีการที่กฎหมายกำหนด แต่ไม่ได้จดทะเบียนในประเทศไทย

3. นิติบุคคลที่จดทะเบียนในประเทศไทย แต่มีลักษณะดังต่อไปนี้

ลงทุนครึ่งหนึ่งหรือมากกว่านั้นทำโดยหรือถือโดยผู้ถือหุ้นตามบุคคลธรรมดาที่ไม่ถือสัญชาติไทย หรือนิติบุคคลที่ไม่ได้จดทะเบียนในประเทศไทย
บุคคลธรรมดาที่ไม่ถือสัญชาติไทย ให้ความร่วมมือในฐานะหุ้นส่วนหรือเป็นผู้จัดการถือหุ้น

4. นิติบุคคลที่จดทะเบียนในประเทศไทย

โดยมีทุนครึ่งหนึ่งหรือเป็นส่วนใหญ่ของการลงทุนโดยถือหุ้นโดยบุคคลธรรมดาที่ไม่ถือสัญชาติไทย นิติบุคคลที่ไม่ได้จดทะเบียนในประเทศไทย หรือ นิติบุคคลที่จดทะเบียนในประเทศไทยในกรณีที่ 3

ประเภทของธุรกิจ

ธุรกิจบางประเภทจะสงวนไว้สำหรับคนไทย ตามบัญชีท้ายพระราชบัญญัติการขอรับใบอนุญาตประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. 2542

บัญชีที่หนึ่ง

ธุรกิจที่ห้ามมิให้คนต่างด้าวประกอบธุรกิจ ด้วยเหตุผลพิเศษ

บัญชีที่สอง

ธุรกิจที่เกี่ยวกับความปลอดภัยหรือความมั่นคงของประเทศ หรือมีผลกระทบต่อศิลปวัฒนธรรม จารีตประเพณี และหัตถกรรมพื้นบ้าน หรือทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม คนต่างด้าวจะประกอบธุรกิจได้ เมื่อได้รับอนุญาตจากรัฐมนตรีโดยการอนุโลมของคณะรัฐมนตรี

บัญชีที่สาม

ธุรกิจที่คนไทยยังไม่มีความพร้อมที่จะแข่งขันในการประกอบกิจการกับคนต่างด้าว คนต่างด้าวจะประกอบธุรกิจได้ เมื่อได้รับอนุญาตจากอธิบดีโดยความเห็นชอบจากคณะกรรมการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว

ข้อแตกต่างระหว่าง FBL และ Thai LLC

ข้อ 1

FBL จะอนุญาตให้ชาวต่างชาติถือหุ้น 100% หรือไม่ ขึ้นอยู่กับประเภทของธุรกิจนั้นๆ

ข้อ 2

การขอ FBL ต้องมีทุนขั้นต่ำ 3 ล้านบาท

ข้อ 3

การขอ FBL ไม่สามารถการันตีได้ว่าจะได้รับ 100%

ข้อ 4

กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาอย่างน้อย 4 ถึง 6 เดือน

ขั้นตอนการยื่นขอใบอนุญาตประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว

พระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าวกำหนดกระบวนการสำหรับคณะกรรมการธุรกิจต่างประเทศว่า คณะกรรมการจะต้องจัดการเอกสารให้ครบนับจากวันส่งใบสมัครภายใน 60 วัน อย่างไรก็ตามขั้นตอนการสมัครโดยทั่วไปมี 2 ขั้นตอนดังต่อไปนี้

ขั้นตอนที่ 1

จัดเตรียมใบสมัครและเอกสารประกอบที่ต้องใช้ยื่นไปยังกระทรวงพาณิชย์ ในขั้นตอนนี้หากเอกสารที่ยื่นไม่ครบหรือไม่ตรงตามที่กำหนด นายทะเบียนผู้รับผิดชอบอาจขอตรวจเอกสารเพิ่มเติม

ขั้นตอนที่ 2

ยื่นขอใบอนุญาตในเวลาที่เหมาะสม พร้อมทั้งตอบคำถาม ให้ข้อมูลและเอกสารเพิ่มเติมแก่เจ้าหน้าที่ กรณีมีการร้องขอเพิ่มเติม คณะกรรมการธุรกิจต่างประเทศเป็นผู้ทบทวนเอกสาร และพิจารณาการขอใบอนุญาตประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว

ขั้นตอนที่ 3

ผู้รับผิดชอบจะให้การอนุมัติยืนยันการขอใบอนุญาตประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว ภายในระยะเวลา 60 วัน โดยพิจารณาตามปัจจัยที่พรบ.การประกอบธุรกิจของคนต่างด้าวบัญญัติไว้

ขั้นตอนที่ 4

ในกรณีที่ใบสมัครถูกปฏิเสธกระทรวงพาณิชย์จะแจ้งให้ผู้สมัครทราบภายใน 15 วันเป็นลายลักษณ์อักษร และระบุเหตุผลในการปฏิเสธอย่างชัดเจน โดยสามารถยื่นอุทธรณ์คำวินิจฉัยภายใน 30 วันนับจากวันที่ผู้สมัครได้รับหนังสือปฏิเสธ